193 sayılı Gelir Vergisi
Kanununun 42 nci maddesinde, birden fazla takvim yılına sirayet eden inşaat ve
onarım işlerinde kar veya zararın işin bittiği yıl kati olarak tespit edileceği
ve tamamının o yılın geliri sayılacağı hükme bağlanmıştır.
Ayrıca, anılan Kanununun 44 üncü maddesinde; inşaat ve
onarma işlerinde geçici ve kesin kabul usulüne tabi olan hallerde geçici
kabulün yapıldığını gösteren tutanağın idarece onaylandığı tarihin, diğer
hallerde işin fiilen tamamlandığı veya fiilen bırakıldığı tarihin bitim tarihi
olarak kabul edileceği ayrıca, bitim tarihinden sonra bu işlerle ilgili olarak
yapılan giderlerin ve her ne nam ile olursa olsun elde edilen hasılatın, bu
giderlerin yapıldığı veya hasılatın elde edildiği yılın kâr veya zararının
tespitinde dikkate alınacağı hükme bağlanmıştır.
Bir işin Gelir Vergisi Kanununun 42 nci maddesi kapsamına
giren inşaat ve onarma işlerinden olması için yapılan işin inşaat ve onarma işi
olması, birden fazla takvim yılına sirayet etmesi ve taahhüde bağlı olarak
yapılması gerekmektedir.
5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 15 inci maddesinin
birinci fıkrasının (a) bendinde, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununda belirtilen
esaslara göre birden fazla takvim yılına yaygın inşaat ve onarım işleri ile
uğraşan kurumlara bu işleri ile ilgili olarak yapılan hak ediş ödemeleri
üzerinden kurumlar vergisi kesintisi yapılacağı hükme bağlanmış olup, söz
konusu kesinti oranı 2009/14594 sayılı Bakanlar Kurulu kararı ile %3 olarak
belirlenmiştir.
Buna göre; başlangıçta sözleşmeye istinaden başlanıp aynı yıl içerisinde bitirilmesi öngörülen işlerde, süre
uzatımı alınması nedeniyle yıllara sari hale gelmesi halinde, süre uzatımının idarece
onaylandığı tarihten itibaren yapılan hakediş ödemeleri üzerinden 5520 sayılı
Kurumlar Vergisi Kanununun 15 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendine
göre %3 oranında kurumlar vergisi kesintisi yapılması gerekmektedir.
0 Yorumlar